کاشکی اربعین.....

اربعین

کاش می‌شد بنویسم که حلالم بکنید

ننویسم رفقا فکر به حالم بکنید

کاش آن روز که روزی مرا می دادند

بیشتر تذکره ی کرببلا می دادند

همه رفتند و من از هجر تو هق هق کردم

بخدا حضرت ارباب زغم دق کردم

کاش همراه تمام رفقا می رفتم

پابرهنه ز نجف کرببلا می رفتم

خستگی در وسط راه چه لذت دارد

زائرت در نظر فاطمه عزت دارد

عاشق آن است که اسپند در آتش باشد

هربلایی رسد از یار دچارش باشد

جز غم عشق مگر غصه ی دیگر داریم

قسمت این است که چون کوزه ترک برداریم

در ازل با نفس عشق که بیدار شدیم

ما به بین الحرمین تو گرفتار شدیم

داغ داریم، نپرسید چرا تب داریم

از ازل در دلمان روضه ی زینب داریم.

#حسین

در مورد علایم ظهور

زیاد روی علایم مانور دادن صحیح نیست منتظر باید خود را بسازد حتی اگر ظهور فردا هم باشد و ما امام زمان را ببینیم این خطر که حتی دشمن ایشان باشیم هم هست شمر و ابن سعد نه تنها امام را دیدند و شناختند پشت ایشان نماز هم خواندند اما فردایش ایشان را شهید کردند در زمان اصل ظهور به علایم نیست به آمادگی پذیرش است یعنی باید شرایط را با اصلاح جامعخ فراهم کرد نه با درشت کردن مشکلات اتفاقا مشکلات خیلی هم زیاد نیست و حتی به همان اندک هم نباید راضی شد و باید اصلاح کرد نه اینکه بشماریم .علامه فرمودند ما کاری مهمتر از خودسازی نداریم.این یعنی اگر واقعا هم علایم اثبات شد وظیفه خودسازی در اینجا مهمتر می شود نه اینکه به حاشیه برود در ضمن انسان باید طوری برنامه ریزی کند که گویا تا ابد زنده است ولیی باید طوری زندگی کند گویا فردا می میرد