ربا و برده داری

به دلیل اهمیت موضوع به طور جدا مطرح می شود اینکه ربا جنگ با خدا و پیغمبر است در مثال ربا اگر شما یک برنج از یک نوع را با برنج دیگری حتی از نوع دیگر اما غیر هم وزن مبادله کنید ربا است در شراکت شرط اصلی مشارکت در سود و زیان و عدم اصل گرایی خود پول(ثروت غیر هدف مثل سکه)است در اسلام مال قراردادی نداریم مصداق حقیقی روح رباخوار نیز در قرآن جن زده است اما مورد ما بحث برده داری است برخلاف حرفها اصل برده داری براساس جنگها شکل نمی گرفت بلکه بیشترین بخش آن دقیقا مربوط به ربا و به بردگی گرفتن خانواده ی فرد ربا گیرنده بوده که نمی توانسته پول را بپردازد و ربا دهنده برده داری می کرده بقیه اش را خودتان بفهمید و مراقب خودتان باشید اولویت خودتان است و مراقب باشید مثل اصحاب سبت عمل نکنید که واقعیت ماجرا عوض نمی شود ما کاری مهمتر از خودسازی نداریم و ان شا الله با این خود سازی بتوانیم جامعه ای الهی بسازیم و اهداف نظام اسلامی را برای ظهور حضرتش به سرانجام برسانیم

شهادت و دِین

شهادت یک فیض است شهادت قسمت می خواهد و نصیب هرکس نمی شود حق الله مهمتر از حق الناس است اما موجب تضعیف و تضییع حق الناس نمی شود شب عاشورا هرکس دینی اگر داشت قبل از شهادت باید پرداخت می کرد وگرنه شهادت الکی نیست در ضمن آنچه در دشمن موجب عدم شنیدن صدای حق می شد پرکردن شکمها از مال حرام بوده است دردقرآن دو مورد خاص است یکی رباخواری دیگری مال یتیم خوری هرکدام توضیحات کامل دارد ربا خوار در قیامت همچون جن زده محشور می شود و تجسم حقیقی آن همین است و مال یتیم خور انگار که آتش در شکم خود می بلعد.