☀️عید نیمه شعبان بر خلاف سایر اعیاد، عید نگاه به آینده است
📝بیانات رهبر انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۳۹۴/۳/۱۲ درباره عید ولادت حضرت امام زمان(عج) برای اولین بار منتشر شد.
🔴پر کردن عالم از نعمت عدل و داد، فضیلتی در انحصار مهدی موعود
✳️✨نکته و حرف دوم، مربوط به امشب است؛ شب میلاد امید تاریخ، شب میلاد #مهدی_موعود، شب ولادت آن کسی که مصداق وعدهی لایتخلّف الهی است، شب میلاد آن کسی که دربارهی او سخنی گفته شده است که دربارهی هیچ یک از پیغمبران و اولیای الهی و ائمه گفته نشده است و آن این است که «یَملَأُ اللَّهُ بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کما مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً» دربارهی هیچ پیغمبری چنین چیزی گفته نشده؛ حتی دربارهی پیغمبر آخرالزمان. آن دست توانایی که میتواند همهی سطح عالم را از نعمت و عدل و داد برخوردار بکند، دست توانای اوست. خداوند این فضیلت بزرگ را برای او قرار داده است؛ نه برای دیگر اولیا، نه برای دیگر انبیا، نه برای دیگر برجستگان عالم و مقربان مقام حق، فقط او است که این تعبیر دربارهی او آمده است. امشب شب ولادت این بزرگوار است. خب، عید بزرگی است.
✳️دو محصول «نگاه متوجّه به آینده» در عید میلاد مهدی موعود:
✳️1⃣ امید
اعیاد موالید ائمّه و موالید نبیّ اکرم و عید مبعث پیغمبر و بقیّهی اعیادی که ما داریم، یک فرق اساسی و جوهری با این عید دارد؛ در آن اعیاد، همهی نگاه به گذشته است؛ در این عید، همهی نگاه به آینده است. در اعیاد موالید ائمه یا عید بعثت، از حادثهای که در گذشته اتفاق افتاده است و البته اثرات آن مثل رودخانهی فیّاضی جریان در تاریخ دارد، تجلیل میکنیم؛ از گذشته تجلیل میکنیم؛ به گذشته متوجه میشویم، اگرچه آن گذشته در زندگی کنونی ما و در آیندهی ما هم اثر دارد؛ اما در این عید، همهی نگاه به آینده است؛ یعنی چه نگاه به آینده است؟ یعنی دو چیز را این نگاه با خود دارد: یکی امید، یکی تلاش. وقتی نگاه [متوجه] به آینده شد، اولین چیزی که محصول این نگاه است، امید است. دلهای افسرده در نهایت گرفتاری و تنگنا، یک روزنهی روشن و درخشانی به یک دنیای نورانی و بهشتآسا در مقابل چشمشان میبینند و به آینده امید دارند؛ میدانند قضیه اینجوری نخواهد ماند. حتّی آن وقتی که همهی دنیا از ظلم و جور پر شده باشد، یعنی همه جا را ظلم و جور فرا گرفته باشد، این روزنهی امید نه فقط بسته نمیشود بلکه حتی گشادهتر میشود؛ چون وعده کردند. حالا در یک دعا «بَعدَ ما مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً» است؛ فرق چندانی با هم ندارند. هرچه ظلم بیشتر بشود، این امید زندهتر میشود؛ لذا معتقد به این امید، معتقد به عقیده مهدویت هرگز مأیوس و سرخورده و مانند اینها نمیشود. میگوید ممکن است من درک نکنم اما خواهد شد؛ ممکن است من خزی و خذلانظالمان را نبینم، اما خزی و خذلان ظالمان حتمی است. این، امید است؛ این اولین چیزی است که از این اعتقاد منشأ میگیرد و در دل انسان ریشه میدواند، و طبعا تأثیرش را در زندگی میگذارد.
✳️2⃣تلاش
دومی، تلاش [است]؛ تلاش. هر آیندهی قطعی متوقف به تلاش است. شما پای یک کوهی که قابل عبور است ایستادی، آیا رسیدن به آنجا ممکن است؟ بله. آیا رسیدن به آنجا قطعی است؟ بله؛ حتما کسانی به آنجا خواهند رسید؛ اما رسیدن به آنجا متوقف بر یک شرط است و آن، تلاش [است]؛ [باید]راه بیفتی.[اگر]بنشینی اینجا، نگاه کنی، تحسین کنی، خوشحالی کنی، کف بزنی برای کسانی که میروند، نخواهی رسید؛ تلاش لازم است. این دومین شرط است. البته در همهی کارهای بزرگ تلاش لازم است. چشم که به آینده بود، لازمهی قطعی این نگاه به آینده، ایجاد تکلیف تلاش و فعالیت و مجاهدت است. ما که معتقدیم به آن روز، باید تلاش کنیم تا آن روز تحقق پیدا کند، و تلاش ما میتواند انشاءالله آن را نزدیک بکند. این هم نکتهی دوّم در این حادثهی بزرگ است.
☀️[نیمه شعبان]عیدی است برای مردم، انشاءالله مایهی شادی باشد. انشاءالله ادعیهی زاکیهی آن بزرگوار، دعای غیر مردود آن بزرگوار شامل حال شما، شامل حال ملت ایران، شامل حال همهی مسلمانان، شامل حال مظلومان فعلی عالم بشود؛ و انشاءالله که از برکات دعای آن بزرگوار استفاده کنیم.
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته
شیعه پاسخ می دهد
📜 آیا در نهج البلاغه به ظهور حضرت امام مهدی(عج)، اشارهای شده است؟
📋 پاسخ
✍ کتاب نهج البلاغه در برگیرنده سخنان حضرت امام علی(علیه السلام ) در زمینههای مختلف است. مطالب متعددی در نهج البلاغه وجود دارد، که برخی از آنها مربوط به امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است:
1⃣ خطبه 182آمده است:
«زره حکمت و دانش بر تن دارد، و آنرا با تمامى آداب، و با توجّه و معرفت کامل، فرا گرفته است. حکمت گمشده او است که همواره در جستوجوى آن است و نیاز او است که آنرا طلب میکند.
👈 او غریب است در آن زمانى که اسلام چون شترى خسته که دُم بر زمین گذاشته و سینه بر آن نهاده دچار غُربت است. او باقى مانده حجّتهاى الهى، و آخرین جانشین از جانشینان پیامبران است».
این جملات اشاره صریحی به موعود آخر الزمان حضرت امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دارد.
📘 ابن ابی الحدید نیز در شرح آن میگوید:
شیعیان معتقدند که منظور امام علی(علیه السلام) از این سخنان، حضرت مهدی منتظر است... بعید نیست منظور او همان قائم آل محمد باشد که در آخر الزمان قیام میکند.
2⃣ خطبه 150:
«بدانید آنکس از ما (حضرت مهدى «عجل الله تغالی فرجه الشریف ») که فتنههاى آینده را دریابد، با چراغى روشنگر در آن گام مینهد، و بر جاى پاى صالحان گام نهد (بر همان سیره و روش پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) و امامان(علیهم السبلم ) رفتار میکند) تا گرهها را بگشاید، بردگان و ملّتهاى اسیر را آزاد سازد، جمعیّتهاى گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آورى میکند.
👌 حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف ) سالهاى طولانى در پنهانى از مردم به سر میبرد، آنچنان که اثر شناسان، اثر قدمش را نمیشناسند، اگر چه در یافتن اثر و نشانهها تلاش فراوان کنند.
سپس گروهى براى درهم کوبیدن فتنهها آماده میگردند، و چونان شمشیرها صیقل میخورند، دیدههاشان با قرآن روشنایى گیرد، و در گوشهاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جامهاى حکمت سر میکشند».
به نظر میرسد که همین دو مورد را میتوان مخصوص امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف ) دانست.
🔍 لازم به ذکر است که سخنان دیگر از امام علی(علیه السلام ) درباره امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نقل شده است که در نهج البلاغه نیامده و باید در کتابهای دیگر، به جستوجوی آن پرداخت.