قبلاً بحث اسلام و برده داری مفصل انجام شد و موارد آن موجود است.به مدلهای ازدواج عجیب و قریب عرب جاهلی نیز نمی پردازیم که بحثش تمام شده است و بیشتر فقط پرداختن بیشتر به فساد است تا یک بحث علمی و تاریخی و فرهنگی . مسیار و صیغه در حقیقت در اصل موضوع بر یک اساس اند و بنا بر مطلقه بیوه یا معلوم الحال اهل حال یا سندیت بخشی به یک رابطه محرم ونامحرمی دوستی است چون دوستی پنهان و رابطه جنسی نیز باید اصول و قواعد خود را داشته باشد و نباید منجر به فتنه در خانواده ها و ایجاد مشکلات شود یعنی اصل به ندبت بخشی است و باید همان اصل قرآنی مکاتبه و سندبخشی به خودخری و همچنین عدم اجبار به گناه در آن باشد اما اساس ازدواج و فرزند آوری بر اساس فقط خانواده و تک همسری است مدل کنیزی در حقیقت مدل هندی و راجایی است که اساس انقلاب گاندی و مبارزه با استعمار کهن است اما دو مدلی که خارج از بحث است مدل زنان رضاعی و ازدواج حضرت یعقوب است و اساسا با توجه به تک همسری و بحث ازدواج درونی و پذیرش عرفان و حقیقت بهشت و جهنم مهم است که پیامدهای شرعی موضوع بحث شود لازم به ذکر است که ازدواج اول داستان فرزندان آدم و حوا از نظر شرعی قابل قبول است و تناقضی با حیثیت فطرت ندارد البته چند احتمال ازدواج با انسان های نسل قبل ازدواج با حوری ازدواج با اجنه و ازدواج با یک خلق جدید نیز مطرح است اما در کل از لحاظ فطری در قرآن اکتفا و دفع شهوت زن با زن و مرد با مرد خط قرمز و فتنه ایجاد اختلاف بین زن و مرد است که قوم ضالین و بلای آن ایجاد می شود. در ادامه بحث این نکته ضروری است که فرزند و فرزندان و همسر همگی حاصل زیباترین لحظات و عبادی ترین موقعیت های انسان هستند و نه ماه بارداری و دو سال شیردهی دقیقا بازمانده و نشانگر همان لحظات هستند و کاملا عرفانی محسوب می شوند و حتی ریزترین نکات فرزندان تا قبل از زمان بلوغ و ممیز شدنشان کاملا منطبق بر بازتاب رفتارهای زن و شوهر است این نکته علمی هم ذکر شود ه از نظر پزشکی نیز اثبات شده است که به هیچ وجه من الوجوه میلاد و تولد فرزند در هیچ بخشی اصلا و ابدا شانسی نیست.در ضمن در قرآن اینکه به سرپرستی گرفتن یتیم سفارش فوق العاده شده است و در عین حال این نکته نیز مبرهن است که فرزند خوانده عین فرزند شاید نشود در ضمن در بحث ازدواج چند گانه که قرآن به عدل سفارش کرده غیر ممکن است و خودش هم می گوید حداقل طوری رفتار نشود که نگویند همسر ندارد این مورد در بین فرزندان نیز قابل تعمیم است و خواه ناخواه بین فرزندان فرق وجود دارد و در ادامه و رشد هرکدام شایستگی های خود را بروز می دهند که بنا بر استعدادهای هرکدام باید اختلاف رفتاری نیز وجود داشته باشد اما اساس مهر و محبت نباید خیلی کمرنگ شود در ضمن حضرت یعقوب با اینکه از خود گرگ پرسید و گرگ به زبان آمد و گفت یوسف را ندریده و کار فرزندان خودش است بازهم از پدری کردن برای پسرانش استنکاف نکرد البته وی هم پدر نمونه بود و هم پیامبر اما اصل و بنا این بوده است
در آخر یک نکته قابل ذکر است که در جایی قرآن می فرماید که مومن کنیز شرفش بیشتر از زن آزاد اما کافر است در حقیقت به زبان امروزی باید گفت کسی که وطن و خانواده و دین خود رو قبول دارد اما کمی شیطنت دارد هزار بار بهتر از منافقین وطن فروش است که به اسم دین هزار بار ضربه می زنند حال این نفاق در هر لباسی باشد و هر نژاد دین یا مذهب یا هر گروهک و کشور و حتی فرد یادتان باشد دشمن داخلی و نفسانی برچسب دشمن رویش ندارد در ضمن تمام اینها به سیاست داخلی و خارجی نیز مرتبط است و همپوشانی دارند درکش خیلی سخت نیست
