داستان دزد شریف مولانا

مولانا در مثنوی داستان شیخی را تعریف می کند؛ که در تاریکی دم صبح افسار الاغش را جلو حمام به مردی که چهره اش نمایان نبود سپرد و به حمام رفت، وقتی برگشت دید که افسار الاغش در دست دزد معروف ده است و شروع کرد به داد و بیداد. 

 

دزد گفت چرا داد و بیداد می‌کنی؟

شیخ گفت ای دزد نابه کار افسار الاغ من در دست تو چه می‌کند؟

دزد گفت تو خود در تاریکی الاغت را به من سپردی. تازه مرا از کارم باز داشتی و حالا داد و بیداد هم می‌کنی.

شیخ پرسید: 

پس چرا الاغ را ندزدیدی؟ 

دزد گفت: 

تو الاغت را به من سپردی من دزدم نه خیانتکار و چیزی را که به من سپرده‌اند به آن خیانت نمی‌کنم.

 

مولانا سپس ادامه می‌دهد که:

به اندازه این دزد شرافت داشته باشید و به کسانی که اموال و سرنوشت خودشان را به شما سپرده‌اند خیانت نکنید.