دو رود
خوب و بد هر چه نوشتند به پای خودمان
انتخابــی است کـــه کردیم برای خودمان
این و آن هیچ مهم نیست چه فکری بکنند
غـــم نداریم، بــــزرگ است خدای خودمان
بگذاریم که با فلسفهشان خوش باشند
خودمان آینــــه هستیــــم برای خودمان
ما دو رودیم کــــه حالا سرِ دریا داریم
دو مسافر یله در آب و هوای خودمان
احتیاجی بـــه در و دشت نداریم، اگـر
رو به هم باز شود پنجرههای خودمان
من و تـو با همه ی شهر تفاوت داریم
دیگران را نگذاریم بــه جـــای خودمان
درد اگر هست برای دل هم می گوییم
در وجــود خودمان است دوای خودمان
دیگران هرچه کــه گفتند بگویند، بیا
خودمان شعر بخوانیم برای خودمان
شاععر مهدی فرجی
ﺯﻏﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﺍ
ﮐﻨﺎﺭ ﺯﻏﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ
ﺗﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﻮﺩ،
ﭼﻮﻥ ﻫﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﺍﺛﺮ ﺩﺍﺭﺩ ...
ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻏﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻣﻮﺷﯿﻢ؛
ﺍﮔﺮ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ
ﮐﻪ ﺭﻭﺷﻨﻨﺪ
ﮐﻪ ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺗﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ...
ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻃﺒﻊ ﺁﻥ ﻫﺎ
ﻧﻮﺭ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻭ ﮔﺮﻣﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .
ﭘﺲ ﺁﺩﻣﯽ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺑﺒﺨﺸﺪ!
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﻣﻌﺠﺰﻩ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﮔﺎﻡ ﻫﺎﯾﺶ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﺖ..
ﻛﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻮﯼ …
ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ…
ﺩﺭﺩﺵ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﻐﺰ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺣﺲ ﻣﯽﻛﻨﯽ
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﯾﻚ ﺣﺲ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﺍﺳﺖ،
ﻫﯿﭻﻛﺲ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﺪ
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻮﻉ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ،
ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ
ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯽ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ .
خوشبختی لذت بردن از لحظه اکنون است