گل یاس

متن شعر گل یاس شادمهر عقیلی از فرید احمدی

 

یه روز یه باغبونی ، یه مرد آسمونی

 

نهالی کاشت میون ، باغچه ی مهربونی

 

می گفت سفر که رفتم ، یه روز و روزگاری

 

این بوته ی یاس من ، می مونه یادگاری

 

هر روز غروب، عطر یاس ، تو کوچه ها می پیچید

 

میون کوچه باغا ، بوی خدا می پیچید

 

اونایی که نداشتن ، از خوبی ها نشونه

 

دیدن که خوبی یاس ، باعث زشتی شونه

 

عابرای بی احساس ، پا گذاشتن روی یاس

 

ساقه هاشو شکستند ، آدم های ناسپاس

 

یاس جوون برگ اون ، تکیه زدش به دیوار

 

خواست بزنه جوونه ، اما سر اومد بهار

 

یه باغبون دیگه ، شبونه یاسو برداشت

 

پنهون ز نامحرما ، تو باغ دیگه ای کاشت

 

هزار ساله کوچه ها ، پر می شه از عطر یاس

 

اما مکان اون گل ، مونده هنوز ناشناس

 

ترانه سرا: فرید احمدی