اسلام حسینی

استاد حسن رحیمپور ازغدى:

امام حسین دین کلیات بى ضرر و بى دشمن را ، تبدیل کرد به دین جزئیات صریح دشمن تراش، دین خنثى را تبدیل کرد به دینى که موضع دارد، دینى که یزید و معاویه هم زیر علمش سینه میزدند را، تبدیل کرد به دینى که بخاطر آن خونت را میریزند و بچه شش ماهه ات را هم میکشند

دین شماره یک، دین کلیات بى ضرر و بى دشمن است ، دین بى دفاع و بى دافعه. قیصر و معاویه و یزید و امثال اینها ، این دین را قبول داشتند و دارند و خواهند داشت، حمایت و تجلیل هم میکنند، سوبسید هم میدهند، شاه مى آمد حرم امام رضا، بوش میرود کلیسا، معاویه میرفت حج، این دین براى قدرتشان ضررى ندارد، خیلى هم خوب است، بنام دین مسلط شدن و از ترس مردم از خدا بهره بردن براى تحمیل احکام ضد خدایى بر مردم، این دین خیلى آب و نان دارد اتفاقاً، با چنین دینى چرا مخالف باشند؟ الان هم طرف رباخوار است، دزد است،فرع میخورد، ولى عاشورا تاسوعا شله هم میدهد، تقبل الله اما این اسلام یزید است که خوب و بد در آن نیست، همه مردم على السویه هستند

یک اسلام هم اسلام حسین است، که صف ها را جدا میکند، و خیلى هم دقیق این کار را انجام میدهد، اعلام میکند که ظلم یک حادثه نیست، یک فعل بشرى است و باید یقه فاعل اش را گرفت، ظلم یک تصادف و حادثه اتفاقى نیست، ظلم مقصر دارد و حسین دینى را ارائه داد که در آن یقه مقصر را باید گرفت، نه اینکه ظالم و مظلوم در کنار هم دیندارى کنند

راز دینامیزم عاشورا و قدرت انقلابى و ساختارشکن محرم ، در این است که تعارفات مذهبى مرسوم بین ما و خداوند را کنار میزند ، میگوید این تو و این تکلیف عینى تو روى زمین و همین امروز 

این است که با حسین نمیشود راحت کنار آمد، میگوید حرف بس است، کلیات کافى است ، وارد جزئیات شو! 

این دین یعنى حبّ و بغض، " هل الدین الا الحب و البغض" ، آیا دین جز موضع گیرى است؟ آیا دین جز موضع گیرى له و علیه است؟ جز دوستى و دشمنى است؟ منتهى دوستى و دشمنى بر اساس عقائد و حق ، نه بر اساس منافع

"تجلى خدا در تاریخ" سال٨٦