سوال فلسفی اینکه آیا واقعا کافر وجود دارد؟
سلام
اول باید چندین گزاره و ذهنیت را پیش هم بگذاریم و بعد جمع بندی کنیم آیا اصلا کفر به معنی واقعی کلمه امکان پذیر هست یا نه اول اینکه اگر فرزند به خاطر قهر یا ناراحتی یا هر دلیل دیگری به پدر و مادرش بگوید شما والدین من نیستید حقیقتی عوض نمی شود یا مثلا یک ربات بگوید من حاصل شانس بوده ام و اختراع نشده ام این یک گزاره بود
بعدی گزاره شناخت است یعنی اساسا خود خدا شناخته نمی شود در عین حال اینکه همه چیز از خداست هیچ چیز خود خدا نیست در عین حال این نکته ذکر شود که ما نیز جزو همه چیز هستیم یعنی خدا بر من و منیت و روح منیر محیط است یعنی از رگ گردن نزدیکتر است یعنی همین متنی که نوشته می شود نیز قبل از آگاهی من خودش نیز آگاه است خب پس اگر با این دید برویم جلو اساسا شناخت خود و عدم فراموشی خود مهم است یعنی کمی جلو تر برویم خداوند برای تمام جهانیان رحمان است و لطفش گسترده است و حتی شیطان و ابلیس نیز مشمول رحمانیت الهی و رحمت العالمین بودن پیامبر می شوند اما این رحیم بودن و نگاه خاص خداوند است که مقصود است و شهید نظر به وجه الله می کند بدین سبب باید اندیشید و از خداوند خواست عنایت کند معرفت خودش را در مخیله ما بگنجاند چون خودش زنده است و قرار نیست کشفش کنیم قرار است به وسیله او خودمان را کشف کنیم اساسا خدا گم نشده که پیداش کنیم طبق نظر امام ره نیز هرکس یک درصد ظاهر اسلام درش بود حکمش مسلمان است نه بیشتر و کمتر اما این نکته تاکید می شود عذاب ضالین عذاب گمراهی پس از دیدن همه ی نشانه ها و وجوهات است که تنها یک قوم به آن مبتلا شد و آن بنی اسرائیل است
