کفاره گناهان و توبه و شفاعت
.
روزی فردی آمد خدمت امام صادق (علیه السلام) و به ایشان عرض کرد:اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند،عاقبتش چگونه خواهد بود؟
امام(ع) در پاسخ به وی فرمودند: خداوند به او یک بیماری عطا می‌نماید تا سختی‌های آن بیماری کفارۀ گناهانش شود
آن مرد دو مرتبه پرسید: اگر مریض نشد چه؟امام(علیه السلام) مجدد فرمودند: خداوند به او همسایه‌ای بد میدهد تا او را اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه، کفارۀ گناهانش شود
آن مرد گفت:ا گر همسایۀ بد نصیبش نشد چه؟امام(علیه السلام)فرمودند: خداوند به او دوست بدی میدهد تا وی را اذیت نماید و آزار آن دوست بد، کفارۀ گناهان دوست ما باشد
آن مرد گفت:اگر دوست بد هم نصیبش نشد چه؟امام(علیه السلام)فرمودند:خداوند همسر بدی به او میدهد تا آزارهای آن همسر بد، کفارۀ گناهانش شود
آن مرد گفت:اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه؟امام(علیه السلام)فرمودند:خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می‌فرماید
باز هم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت:واگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه؟
امام(علیه السلام)فرمودند:«به کوری چشم تو؛ما او را شفاعت خواهیم کرد»
.
(عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة،ج۱،ص۳۴۵)
شبتون گنگ 🗿💙
