کلید خانه
مشاورهم همیشه یه چیز جالبی میگفت، میگفت هیچکس نمیتونه خونه تو بهم بریزه مگر اینکه خودت بهش کلید داده باشی
✍️پرنسس بی اعصاب
مشاورهم همیشه یه چیز جالبی میگفت، میگفت هیچکس نمیتونه خونه تو بهم بریزه مگر اینکه خودت بهش کلید داده باشی
✍️پرنسس بی اعصاب
دنیا ازت می پرسه کی هستی؟
و اگه نتونی بهش پاسخ بدی خودش تعیین میکنه کی باشی!
تو هیچوقت نگران این نیستی که خانوادت یه بچه دیگه به جات بیارن، آدم سالم تو رابطه دقیقا همین شکلیه.
بابا همیشه میگفت :
دعا کن ولی اصرار نکن
خدا اگه واست بخواد
هیچکس جلودارش نیست....
خدا براتون بخواد
به قول مولانا:
چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد.
بیشتر آدمهایى که تو زندگى هیچ رویایى ندارن،
سعى میکنن تو رو هم از رسیدن به رویاهات
منصرف کنن ...
چگونه پیر شویم:
در مصاحبهای رادیویی از زنی صد ساله پرسیدند آیا هیچوقت حسرت چیزی را میخورد؟ او جواب داد: "اگر میدانستم تا صد سالگی زنده میمانم در چهلسالگی تازه ویولن یاد میگرفتم، و تا حالا شصتسالی میشد که ویولن میزدم.
🆔
«اگر شما چای دوست داشته باشید و پارتنرتان قهوه، شما با هم "فرق" دارید. اما اگر شما اصرار کنید که باید او چای را بیشتر از قهوه دوست داشته باشه، شما با هم "اختلاف" دارید.»
آلبرت الیس(بنیانگذار رویکرد عقلانی هیجانی)
«فرقها»، ریشه در تفاوتِ سرشتها دارند و راهحل، در پذیرش آنهاست و «اختلافات»، ریشه در تفاوتِ منش ها دارند و راهحل، در پختگی و اعتلالی مهارتهاست.
✍️دکتر روح الله صدیق
هیچ وقت نفهمیدم وقتی یکی عزیز از دست میده ایرانی جماعت موقع تسلیت چرا میپرسه چند سالش بود؟ جوون بود؟ مریض بود؟
اگر پیر باشه و مریض احوال سریع پشت بندش میگن راحت شد!
این جمله آخر، جمله زشتیه نگیم...
آزار دهنده است...
🔰منابع انسانی با ارزشترین دارایی سازمان
🔹منابع انسانی بهعنوان چراغ راهنمایی در دنیای پر از چالشها و رقابتهای پیچیده دنیای امروز است. آنها نه تنها در جایگاهها، پستهای شغلی و اجرایی وظایف روزمره، بلکه با ایجاد ارتباطات مؤثر، توسعه مهارتها و پرورش فرهنگ سازمانی مترقی، به تقویت و بهبود عملکرد کلی سازمان کمک میکنند.
🔹با ارزشترین دارییهای هر سازمان تجهیزات و تاسیسات نیستند؛ به اصطلاح ارزش سازمان به در و دیوار نیست.
🔹با ارزشترین دارایی در هر سازمانی منابع انسانی است؛ فرماندهان و مدیران موفق در حفظ، صیانت و تکریم کارکنان خود بهتر عمل میکنند.
🇮🇷 @Artesh_Mardomi | ارتش مردمی
.
میگه حتی خوب بودن هم اندازه داره،
آدمی که همیشه خوبه مثه یه
شیشهی تمیزه که هیچوقت دیده نمیشه...
افتادن در تله دیربودن، قاتل زندگی و آینده است
هرگاه توهم زدید که دیگه خیلی دیره، به آدمایی مثل «ابوالقاسم بختیار» فکر کنید.
بختیار دورهگردی بود که در ۳۹سالگی دیپلم گرفت و در ۵۵سالگی پزشک شد؛ از اولین جراحان نوین ایران و یکی از بنیانگذاران دانشکده پزشکی تهران.
امیدبخشترین حرفی که شنیدهام، سخنی از عارفان است با عنوان خلق مدام، فیض دمادم، یا تجلی مستمر و تکرارناپذیر.
معنایش این است که کل جهان هستی در هر آن و در هر لحظه، خلقتی تازه و متفاوت است. هر وجودی در هر لحظه، متفاوت از لحظههای سپریشده و نیز لحظههای بعدی است.
از این منظر، احساس ناامیدی و درماندگی مطلق، عجیب است. افتادن در تله دیربودن، قاتل زندگی و آینده است.
دیر و زودی در کار نیست. زمان امری کممعنا میشود. هر لحظه عالم خلقتی تازه و فرصتی تازه است. همه چیزش نو و باطراوت است؛ مانند نوزادی که تازه به دنیا میآید.
با چنین نگاهی به هستی است که به قول «لوترکینگ» حتی اگر یقین داشته باشم که فردا آخرین روز جهان است، بازهم امروز درخت سیبم را خواهم کاشت.
(پی نوشت جمله ای که نقل از مارتین لوتر کینم است خود حدیثی از پیامبر اکرم صلوات الله علیه می باشد)
از چاى خوشم میاد،
از کسى که پا میشه چاى دم میکنه بیشتر...
کاش آدما شبیه استوریاشون بودن، همونقدر خردمند، بی نیاز، عاقل، مهربون، فرهیخته، فداکار، وفادار و انسان.