پنج بسیار گریه کننده

امام صادق (علیه‌السّلام) فرمودند:

پنج کس بسیار گریه‌کننده بودند حضرت آدم و یعقوب و یوسف علیهم السلام و فاطمه زهرا دختر حضرت محمد صل الله علیه و آله و علی بن الحسین ،امام سجاد (علیه‌السّلام)

 

حضرت علی بن الحسین (صلوات‌اللَّه‌علیهما) مدت چهل سال بر پدرشان گریستند و طعام و غذائی نبود که در مقابل حضرت بگذارند مگر آنکه حضرتش بیاد امام حسین (علیه‌السّلام) گریه می‌کردند تا جایی که غلام حضرت به محضر مبارکشان عرض نمود: فدایت شوم‌ ای پسر رسول خدا می‌ترسم که شما از بین بروید ، حضرت فرمودند: تنها درد دل و غم خود را با خدا گویم و از لطف و کرم بی‌اندازه او چیزی دانم که شما نمی‌دانید. سپس فرمودند: هیچ‌گاه محل کشته شدن فرزندان فاطمه (علیهاالسّلام) را بیاد نمی‌آورم مگر آنکه ناراحتی و غصه گلوی من را می‌فشارد.

 

زمانی که مختار سر عمر بن سعد ملعون را خدمت امام سجاد (علیه‌السّلام) فرستاد؛ به شخصی که حامل سر بود گفت: کسی را با خبر نکن تا اینکه سفره ناهار را پهن کنند، پس آن شخص حامل سر وارد شد و سفره ناهار گذاشته شد، پس حضرت زین‌العابدین (علیه‌السّلام) به سجده افتادند و گریه طولانی کردند و سپس نشستند و فرمودند: ستایش خداوندی که انتقام مرا قبل از وفات من گرفت.

 

#الّلهُـمَّ_عَجِّـلْ_لِوَلِیِّکَــ_الْفَـرَجْ