دستور است
#بیانات_رهبر | حرف حضرت آقا سخنرانی نیست؛ دستوره...
عید غدیر بود و برای تبریک خدمت حضرت آقا رسیده بودیم.
درجه سرلشکری صیاد را هم ابلاغ کرده بودند.
موقع مراسم من کنار صیاد بودم، وقتی حضرت آقا صحبت‌هایش شروع شد، صیّاد دفترچه‌اش را از جیبش بیرون آورد و شروع کرد به نوشتن. تا آخر مراسم همینطور بود.
وقتی مراسم تمام شد در راه بازگشت از او پرسیدم: حاج علی موقع سخنرانی آقا چی می‌نوشتی؟
گفت: خب معلومه، صحبت‌های آقا رو یادداشت می‌کردم.
گفتم: صحبت‌های ایشون رو که تلویزیون پخش می‌کنه.
گفت: نه دیگه! شما حقوق خوندی مگه نه؟
گفتم: بله ولی چه ربطی داره؟
گفت: مگر اجرای امر فرمانده بر ما لازم نیست؟ گفتم: لازمه.
گفت: تأخیر در اجرای امر فرمانده هم برای ما زشته، مگه نه؟
با بی‌صبری گفتم: بله زشته، ولی من جوابم رو نگرفتم!
گفت: «من که باید از صحبت‌های حضرت آقا یادداشت بردارم، دیگه چرا منتظر اخبار ساعت دو بشم؟! همون موقع یادداشت می‌کنم. بعد توی فاصله‌ای که می‌شینم توی ماشین، این صحبت‌ها را به دستورالعمل تبدیل می‌کنم. وقتی به ستاد کل رسیدم میدم اونا رو تایپ کنن، بعد هم میره برای اجرا.
تو شاید حرف‌های آقا رو سخنرانی تلقی کنی ولی برای من این حرف‌ها سخنرانی نیست؛ دستوره.
از همون لحظه‌ای که می‌شنوم تکلیف به گردنمه، امری‌ست که از فرمانده‌ام گرفتم باید اجرایش کنم.
برای همین هم تا موقعی که به ستاد کل برسم وقت رو تلف نمی‌کنم.»
